به بهانه فروش آث میلان افسانه ای
باشگاه میلان با انتشار بیانیهای رسمی اعلام کرد که قراردادهای اولیه مربوط به فروش سهام این باشگاه به یک گروه سرمایهگذاری چینی امضا شده است.
در بیانیه باشگاه میلان همچنین آمده است که روی رسونری 740 میلیون یورو قیمت گذاشته شده است، ضمن اینکه یوهونگ لی، مالک جدید باشگاه میلان موظف شده است که بدهیهای باشگاه را که مجموعاً 220 میلیون یورو میشود، تسویه کند و طی یک بازه زمانی سه ساله، مبلغی در حدود 350 میلیون یورو در میلان سرمایهگذاری کند.
در این بیانیه آمده است: «آقای سیلویو برلوسکونی مدیر باشگاه میلان با قراردادهای اولیهای که به امضای آقای دانیلو پیگرینو، مدیراجرایی شرکت فینیوست و آقای هان لی، نماینده گروهی سرمایهگذاران چینی برای انتقال کل سهام شرکت فینیوست در باشگاه میلان که معادل 99.93 درصد آن میشود، موافقت کرده است. مراحل انتقال مالکیت باشگاه تا پایان سال 2016 به انتها میرسد و طبق توافقات صورت گرفته باشگاه میلان 740 میلیون یورو با احتساب بدهیهایی در حدود 220 میلیون یورو ، ارزشگذاری شده است».
با موافقت برلوسکونی با انتقال سهامش به شرکت سرمایهگذار چینی، بهنظر میرسد که داستان طولانی مدت فروش باشگاه که نزدیک به یک سال از آغازش میگذرد، رو به پایان است.
آخرین مالک باشگاه تا پیش از واگذاری به چینی ها سیلویو برلوسکونی بود که به دلیل مشغلههای فراوان آدریانو گالیانی را به سمت مدیریت اجرایی و نایب رییس باشگاه برگزید. در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۳، تغییراتی در کادر مدیریتی میلان صورت گرفت و باربارا برلوسکونی دختر مالک باشگاه به عنوان نخستین زن تاریخ باشگاه، به کادر مدیریتی افزوده شد. از این تاریخ، آدریانو گالیانی در مقام نائب رئیس دوم و مدیر فنی و ورزشی باشگاه فعالیت میکند و باربارا برلوسکونی بعنوان نائب رئیس اول و مدیر اقتصادی باشگاه در زمینه کارهایی که فنی و ورزشی نیستند فعالیت می کرد.
اختلافات داخلی و تشکیل باشگاه اینتر
یکی از مواردی که در تاریخچه باشگاه آث میلان بسیار قابل توجه است شکل گیری باشگاه رقیب یعنی اینترمیلان از درون این تیم است. در سال ۱۹۰۸، این باشگاه ایجاد شکاف در خود را به دلیل اختلافات داخلی در موضوع امضای قرارداد با بازیکنان خارجی تجربه کرد، که این موضوع باعث تشکیل باشگاه دیگری در شهر میلان به نام اینتر میلان شد. در این سال، بین سران اصلی باشگاه بر سر استفاده از بازیکنان خارجی اختلاف افتاد تا اینکه طی یک جلسه رسمی، گروهی که اعتقاد به استفاده از بازیکنان خارجی داشتند از این باشگاه جدا شده و نام اینترنازیوناله (به معنای بینالمللی) را برای باشگاه خود انتخاب کردند. سیاست اصلی باشگاه از همان ابتدا مبارزه با نژاد پرستی بود. تیم اینتر نازیوناله برای قهرمانی در لیگ ایتالیا تنها ۲ سال صبر کرد و در سال ۱۹۱۰ اولین قهرمانی این باشگاه به ثبت رسید. این اتفاق در شرایطی رخ داد که میلان پس از آن و تا فصل ۵۱-۱۹۵۰ قهرمان ایتالیا نشد.