سهشنبههای پاک با پیامی زنانه به تهران رسید
اواخر زمستان سال گذشته طرح «سهشنبههای پاک» در خاستگاه اولیهاش یعنی کرمانشاه و شهرهای غربی کشور کلید خورد؛ طرحی که هدفش جلب مشارکتهای مردمی برای کاهش آلودگی هوای کشور بود.
به نوشته وقایع اتفاقیه روز پنجشنبه، ایدهپردازان سهشنبههای پاک، میخواستند مردم یک روز در هفته را بدون خودرو از خانههایشان بیرون بیایند و به جای استفاده از وسایل نقلیه آلاینده از وسایل مکانیکی مانند دوچرخه استفاده کنند. این طرح از همان ابتدا با حمایتهای نهادهای دولتی مختلف هم روبهرو بود و تشویق شرکتکنندهها در این طرح چنان بالا گرفت که کمکم سر و کله «سهشنبههای پاک» در شهرهای مختلف پیدا شد و حتی خود مسئولان دولتی هم گاهی در این طرح شرکت کردند؛ نمونهاش شهردار اصفهان که تصویرش هنگامی که با دوچرخه به محل کارش میرفت در رسانههای مختلف و شبکههای اجتماعی دستبهدست میشد.
ماجرا به همین خوبی و خوشی ادامه داشت تا اینکه وقتی مردم مریوان اعم از زن و مرد در حال دوچرخهسواری بودند تا آنها هم جزئی از این طرح کشوری باشند، نیروی انتظامی وارد عمل شد و از دوچرخهسواری زنان جلوگیری کرد. این اتفاق که گفته میشد بازداشتهایی هم درپی داشته است موجب شد خبر ممانعت نیروی انتظامی از دوچرخهسواری زنان در کنار «سهشنبههای پاک» جایش را در صدر خبرها باز کند و به این طرح شکل و شمایل دیگری هم بدهد و برخی از مردم با سوار شدن به دوچرخه نسبت به سلیقهایعملکردن مسئولان با مقوله دوچرخهسواری زنان اعتراض کنند تا جایی که سهشنبه گذشته نمونه این اقدام را در تهران هم دیدیم.
عدهای زن و مرد جوان که هم «سهشنبه پاک» را یادآوری میکردند و هم حق زنان را برای دوچرخهسواری؛ آنها کاغذی هم روی دوچرخههایشان چسبانده بودند که تصویر مقاممعظمرهبری روی آن دیده میشد که در کنارش به نقل از ایشان نوشته شده بود: «دوچرخهسواری بانوان هم شرعی است هم قانونی.» البته نگاه منفی به مقوله دوچرخهسواری زنان ماجرای تازهای نیست و درست از همان وقتی که شهرداری تهران اعلام کرد میخواهد زمینه را برای دوچرخهسواری مردم فراهم کند و این تصمیم را با درستکردن مسیرهای دوچرخهسواری در سطح شهر و همچنین ساخت کانکسهای اجاره دوچرخه در مکانهای مختلف عملی کرد، همان موقع مسئولان ارائه دوچرخه به مردم اعلام میکردند از دادن دوچرخه به بانوان معذور هستند؛ البته وقتی مسئولان مختلف شهرداری حرف از زمینهسازی برای دوچرخهسواری میزدند از کلمه شهروندان استفاده میکردند اما احتمالا به صورت پیشفرض، پذیرفته بودند زنان قرار نیست در این طرح مشارکت داده شوند.
جالب این است که وقتی یکی از رسانهها همان اوایل کار از یکی از مسئولان شرکت پارسا، مجری پروژه دوچرخههای شهری، پرسید چرا به خانمها دوچرخه داده نمیشود، او گفت: «چون بحث خانههای دوچرخه بحث تفریحی نیست بلکه برای کارمندهاست که میخواهند سر کار بروند و فعلا برای خانمها خدمات ارائه نمیکند.». سه، چهار سالی از این بحثها میگذرد و درحالیکه کانکسهای نارنجی شهرداری سر جایشان هستند بحث بر سر دوچرخهسواری زنان بالا گرفته است؛ البته گزارشی از برخورد نیروهای انتظامی با زنان دوچرخهسواری که دیروز در خیابان ولیعصر(عج) تهران سهشنبههای پاک را یادآوری کرده بودند، وجود ندارد ولی اعتراض به این اقدام در برخی رسانههای تندرو دیده میشود.
محدودیتی برای زنان وجود ندارد
وقتی خبر برخورد با دوچرخه سواران زن مریوانی منتشر شد، خیلیها موضع گرفتند از جمله منصور مرادی، نماینده مردم مریوان، در مجلس شورای اسلامی که در گفتوگو با «وقت ایران» گفت: «بهتر است من دراینباره حرف نزنم تا موضوع ختم به خیر شود. من هم شنیدهام با زنان مریوانی برخورد شده اما این برخورد آنقدر که رسانهها آن را بزرگ میکنند، نبوده است.
در آخرین خبری که از این ماجرا دارم، شورای شهر مریوان برای تسهیل دوچرخهسواری زنان، قسمتی از پارک بانوان این شهر را به پیست دوچرخهسواری اختصاص دادهاست.» او به اعتراض زنان نسبت به ممنوعیت دوچرخهسواری هم اشاره میکند و میگوید: «من شایعاتی شنیدهام که برخی به امامجمعه مریوان نسبت دادهاند که ایشان دوچرخهسواری زنان را حرام اعلام کردهاند اما واقعیت این نیست، امامجمعه مریوان در خطبههای اخیر خود دوچرخهسواری را حرام ندانسته و فقط به حجاب زنان دوچرخهسوار اعتراض کردهاند.»
وقتی از مرادی پرسیده شد که آیا پوشش جدیدی برای دوچرخهسواری زنان وجود دارد، پاسخ داد: «خیر، حجاب زنان دوچرخهسوار حجاب خاصی نیست بلکه باید عرف جامعه امروز برای پوشش زنان در آن رعایت شود؛ اگر این حدود رعایت شود هیچ محدودیتی برای زنان وجود ندارد.»