«سایبر فوبیا» چیست و چقدر جدی است؟
چه کسانی بیشتر به شبکه های اجتماعی پناه می آوردند و در آن حضور دارند؟
سعید رمضانی به عنوان روانشناس در پاسخ به این پرسش می گوید: کسانی که اعتماد به نفس پایینی دارند و احساس میکنند اگر در دنیای واقعی بخواهند ارتباط برقرار کنند احتمالاً مورد قبول قرار نخواهند گرفت و باعث میشود به دنیای مجازی رو بیاورند. شماری از آنها با استفاده مکرر از سیستم دنیای مجازی اصطلاحاً دچار اعتیاد به اینترنت میشوند به طوری که واژه ای تحت عنوان «سایبر فوبیا» برای آنها در نظر میگیریم که نشانههایی شبیه نشانههای اعتیاد و نشانههای ترک آن مانند سندروم خماری، سندروم نرسیدن مواد مخدر که فرد را بی قرار می کند و التهاب و اضطراب را به همراه دارد.
این آسیب شناس اجتماعی، تقلیل ارتباطات عاطفی را عامل کشیده شدن بدون حد و مرز مردان به سوی دنیای مجازی و فضایی غیر از فضای گرم خانواده می داند و می گوید: مردانی که روابط خوبی با خانواده و همسر ندارند سعی میکنند با کارها و برنامههای دیگری خودشان را سرگرم کنند و با توجه به گسترش فضای مجازی در میان خانوادهها، آنها حضور در این فضا را انتخاب میکنند. البته افرادی هم هستند که با گذراندن زمان زیادی در خارج از خانه و یا مطالعه کتاب و روزنامه زمانی که در خانه هستند تلاش میکنند تا کمترین ارتباط متقابلی با همسر و یا فرزندان داشته باشند. افرادی که امکاناتی مانند اتاق خصوصی در خانه دارند در تنهایی خود آهنگ گوش می کنند و یا استراحت میکنند. همه اینها از کمرنگ شدن ارتباطات عاطفی در خانواده حکایت میکند و مردان به جای این که به خانواده و فرزندان توجه داشته باشند به کارها و سرگرمیهای دیگری علاقه نشان میدهند.
نمی توان نکات مثبت شبکه های اجتماعی را نادیده گرفت. این شبکه ها روزانه در گردش اطلاعاتی نقش بالایی دارند وهم ابزار کسب و کار عده ای شده اند مانند کانال های فروش ترشی و مربای خانگی، فروش لباس و لوازم منزل دسته دوم و...
باید پذیرفت هر پدیده ارتباطی مانند چاقویی دو لبه می ماند که می تواند دلیل تازه طلاق ها باشد یا به عنوان یک محیط کسب و کار خانگی از آن استفاده شود. آدم ها را تنهاتر کند یا ارتباطات و معاشرت های نوین را رقم بزند و افراد را با وجود فرسنگ ها فاصله از هم به هم نزدیک کند.