سرنوشت مجوزهای پی در پی در دهه 70
سرنوشت مجوزهای پی در پی در دهه 70
.jpg)
در سالهای آغازین دهه 70 و همزمان با شعار سازندگی، در گوشه و کنار ایران تلاش های بسیاری برای تولید صورت گرفت. برنامه دولت حمایت از صنایع داخلی بود. برای این کار هم از تسهیلات بسیاری چه به صورت ارزی و چه ریالی در اختیار تولیدکننده هایی قرار می‌گرفت که در مسیر تولید گام بر می داشتند. گاهی در رشته های مختلف صنعتی تراکم مجوزهای تولید آنچنان بالابود که به ورشکستگی تولیدکننده های نوچا منجر می شد.
به گزارش خبر آنلاین محمدحسین برخوردار عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران که در آن دوران مدیریت کرده، درباره مجوزهایی که در دهه 70 به بعد صادر شد و تا به امروز هم ادامه دارد، می گوید:«همین امروز 1450 کارخانه نوشابه، دوغ و آب معدنی در کشور داریم، این کارخانه ها بدون توجه به شرایط محیطی یا توجیه فنی و اقتصادی در کشور ایجاد شدند و امروز می بینیم که بسیاری از آنها با مشکل فروش یا تولید مواجه هستند. در بخش فرش های ماشینی هم وضعیت همین است. بیش از 400 مجوز لوازم خانگی صادر شده است. در فولاد 1400 مجوز فولاد داده شده که 600 واحد آن در حال تولید است و مابقی در حال اجرایی شدن است؛ فولادی که نیاز به آب دارد و ایران با شرایط کم آبی روبروست. این واحدها عمدتا کوچک هستند و مطمئنا واحدهای کوچک در مقیاس رقابت با واحدهای بزرگ در سطح جهان نمی توانند رقابت کنند.»
او اضافه می کند:« در خودروسازی هم وضعیت مشابهی وجود دارد، 49 واحد خودروسازی در کشور داریم که با احتساب 32 مجوز تازه مجموع این خودروسازی ها به 81 واحد می رسد. در حالی که در کشوری مثل آلمان 10 خودروسازی و آمریکا 19 واحد خودروسازی وجود دارد. همه این مجوزها که خودروساز نیستند و مونتاژ می کنند.»
برخوردار معتقد است:« اگر سرمایه های کوچک را در قالب تعاونی قرار می‌گرفت می توانستند هم برند معتبرتری ایجاد کنند و هم ورود پرقدرت تری به بازارهای جهانی داشته باشند. اما متاسفانه مفهوم تعاونی در اقتصاد ایران بدجا افتاده است و همه جا تعاونی را بخش دولتی می دانند. حال آنکه تعاونی ها می توانند سرمایه های کوچک را جمع کرده کنند و تولیدی داشته باشند که هم بازار داخلی و خارجی را در اختیار بگیرند. نهایتا دیدیم که همه آن تولیدکننده های کوچک زمین گیر شدند.»
او با طرح این سئوال می گوید:« سئوال من این است که از میزان صادرات غیرنفتی که سالانه انجام می شود، سهم خودروسازی ها چقدر است؟ در حالی که بخش عمده ای از صادرات غیرنفتی ما به جز مشتقات نفت، مربوط به مواد غذایی است. مقصد اصلی این صادرات هم عراق وافغانستان است که به صورت ریالی است و نه دلاری یعنی دلاری از این صادرات دریافت نمی شود.»
طراحی وب سایت : ایران طراح