تقویم تاریخ، روزی كه «حسن صبّاح» كار مبارزه را آغاز كرد (1071 میلادی)
سایت خبری اکباتان - مورخان، متفق القول، هفتم ژوئیه (16 تیرماه) سال 1071 میلادی را روزی می دانند كه حسن صبّاح كار دیوانی [امور اداری دولتی] را رها كرد تا راه مبارزه با فساد، تجاوز، سلطه گری و زورگویان را در پیش گیرد و جهان بهتری بسازد. وی از نظر فلسفی معتقد به آزادی اجتماعی، تعاون، برادری، عدم تصرف مناطق و برتری بر ملل دیگر با توسل به نیروی مسلح بود و بخشودن پشیمان شدگان را تشویق و «حرص مال زدن» را نهی میكرد.
ورود حسن به دنیای مبارزه، یك سال پیش از كشته شدن آلپ ارسلان، سلطان سلجوقی وقت، و به حكومت رسیدن پسرش ملكشاه، و جنگ ملكشاه با عموی خود «قاورد» حاكم كرمان بر سر قدرت انجام گرفت. حسن پس از كناره گیری از دستگاه دولت كه به نوشته خود او «در آن ضعیف كشی» رواج داشت به «ری» زادگاه خود رفت و به تفكر درباره آینده نشست. حسن صباح كه 90 سال عمر كرد مردی تحصیلكرده و هوشمند بود كه تا 35 سالگی كار دولتی داشت و یک مدیر ماهر و فردی سازمان دهنده بود. وی در این سن به سوریه و مصر سفر كرد. در آن زمان، فاطمیه در مصر حكومت داشتند. شیعه هفت امامی كه در آنجا رواج داشت در همان ایام به فرقههای مختلف و از جمله «دروزی» منشعب شده بود و حسن صباح راه اسماعیلیه (به نوشته مورخان اروپایی Ismailism) را در پیش گرفت و به ایران بازگشت تا در اینجا، مردم را به افکار خود و نیز گرایش به این فرقه دعوت كند. وی پس از بازگشت به میهن، كار «حقیقت یابی» را از اصفهان آغاز كرد؛ سپس به یزد، كرمان و آنگاه به تبرستان (مازندران) و از آنجا به ری و قزوین رفت. حسن از این سفرهای داخلی توشه بزرگ برای رسیدن به هدف برگرفت، ولی در برابر خود امپراتوری توانمند سلجوقیان را می دید. حسن سرانجام در كار مبارزه، روش كاملا تازه ای در پیش گرفت و تصمیم گرفت كه خوی از جان گذشتگی در پیروان خود كه آنها را «فدایی» میخواند ایجاد كند، نخست به مخالفان اخطار دهد و چنانچه به زورگویی و ... ادامه دهند، برای براندازی شان از زهر و خنجر استفاده كند، و به جای تصرف شهرها، بر دژهای كوهستانی مسلط و در آنجا مستقر و از داخل این دژها به تبلیغ عقاید خود، گردآوری پیروان و آموزش آنان و ایجاد کتابخانه بپردازد. با این برنامه، حسن متوجه مناطق كوهستانی شد، و قلعه (دژ) الموت را در قزوین تصاحب كرد. برنامه دوم او همدست كردن مردم روستاهای اطراف این قلاع بود و به زودی بر 74 قلعه در سراسر ایران و شمال عراق مستولی شد. پیروانش او را «سیدنا» میخواندند. درباره كارهای او، نوشتههای عطاملك جوینی، رشیدالدین فضل اله، ابن اثیر، دكتر ایوانف و دكتر برنارد لویس Lewis دقیقتر هستند.
سایر رخدادهای تاریخی امروز عبارتند از:
ثبت مجموعه پاسارگاد در فهرست آثار فرهنگی میراث جهانی یونسكو (1383 شمسی)
به آتش کشيده شدن سفارت آمريکا در قطر توسط يک فلسطينی (1361 شمسی)