حرفهایی که شاید به درد اکباتانی ها بخورد/ قسمت اول (نوجوانان اکباتانی)

حرفهایی که شاید به درد اکباتانی ها بخورد/ قسمت اول (نوجوانان اکباتانی)

هنگامه بهمن نیا دکترای مشاوره و برنامه ریزی تحصیلی است و در حال حاضر بیش از 15 سال است که در همین زمینه یعنی برنامه ریزی و مشاوره تحصیلی با نوجوانان و جوانان در ارتباط است. وی سالها در شهرک اکباتان زندگی کرده و از همین روی نظرات او با توجه به شناخت کاملش از محیط می تواند موشکافانه و دقیق محسوب شود.  

امکان گفت و گوی خانم دکتر بهمن نیا با سایت خبری اکباتان که با موضوع بررسی محیط اجتماعی شهرک اکباتان ایراد شده  با همراهی خانم فیروز آبادی مدیر آموزشگاه درسی پایندگان فراهم شده و  در چند قسمت منتشر خواهد شد.

خانواده های اکباتانی بسیار مراقب نوجوانان باشند

من در بسیاری از مناطق شهر تهران و حتی مدارس خاص همچون فرزانگان، علامه حلی و ... کار کرده ام اما باید بگویم که موضوعی که برای من در این محیط یعنی شهرک اکباتان عجیب است اینکه فضای آن بچه ها را می بلعد آنهم بدون اینکه خودشان متوجه شوند. البته باید اذعان کنم که فضای اکباتان برای دو قشر سالمندان و همچنین خانواده هایی که تازه تشکیل زندگی داده اند محیط بسیار امنی است اما از زمانی که بچه می خواهند وارد سنین نوجوانی بشوند من توصیه ام این است که خانواده ها بسیار بیشتر مراقب فرزندان آنهم در محوطه های داخلی اکباتان باشند.

دغدغه های بچه های اکباتانی عجیب است

من موارد مشاوره های روانشناسی برای بچه های نوجوان از اکباتان زیاد داشته و دارم. این بچه ها خیلی متفاوت هستند از سایر همسالان خود در سایر مناطق تهران، یعنی دغدغه هاشون خیلی عجیب است. اولا که بلوغ جنسی آنها بسیار زودتر اتفاق می افتد چون محیط و شرایط اینجا به شکلی است که بچه ها را به سمتی می برد که شاید برای سن آنها زود باشد یعنی بچه های 12 ساله در اکباتان چیزهایی را می دانند که برای سن آنها اصلا مناسب نیست. البته می دانم که این اتفاق در کل جامعه رخ داده است و مهمترین علت آن هم فضای دنیای مجازی است که اطلاعات را بسیار زودتر از آنچه که باید در اختیار فرزندان قرار می دهد، ولی در اکباتان به نظر می رسد که سرعتش بیشتر است و البته بعضی خانواده ها هم خیلی متفاوت و به اصطلاح «اروپایی» فکر می کنند.

یکی از دلایل این به اصطلاح اروپایی فکر کردن، فرهنگ مهاجرت در بین خانواده های اکباتانی است که تقریبا امری خیلی خاص محسوب نمی شود. بخشی از این خانواده ها چند ماه از سال را در خارج از کشور می گذرانند و برخی دیگر مدام در رفت و آمد هستند. همین مورد فضای اینجا را به طرز عجیبی تغییر داده است. البته این که ما فقط در رابطه با اکباتان صحبت می کنیم به خاطر موضوع اصلی گفت و گو است اما خود من نوعی از آن را در مجتمع های شهرک غرب هم دیده ام.

محوطه مجتمع ها خیلی ها هم امن نیست

مجتمع ها خطر بالقوه شان این است که خانواده ها فکر می کنند محل زندگی آنها امن است و از آنجا که بچه ها در محیط آپارتمان خسته و کلافه می شوند به محدوده متعلق به مجمتع ها که شبیه پارک است مراجعه می کنند، خانواده ها هم خیالشان راحت است که بچه در بلوک و زیر نظرشان بازی می کنند. اما در این رابطه باید توجه داشته باشیم که بچه ها در سنین مختلف به شدت با یکدیگر در تماس هستند یعنی ممکن است بچه ی 8 ساله با یک بچه 15 ساله در ارتباط باشد و به این ترتیب تبادل اطلاعاتی میان بچه ها به درستی صورت نمی گیرد و متأسفانه نظارت دقیقی هم در این زمینه صورت نمی گیرد چون خانواده در منزل در حال کار روزانه یا استراحت است و از طرفی خیالش راحت است که فرزندش در محوطه مجتمع شان در حال بازی است.  

خود من زمانی که در اکباتان ساکن بودم و بچه هایم که هنوز مدرسه نمی رفتند، هنگامیکه برای بازی به محوطه بلوک می رفتند دقیقا شاهد بودم که در همین زمان هایی که بچه ها برای بازی سپری می کنند چه اتفاق هایی رخ می دهد و طبیعی بود که فرزندان من آنچه را که من با چشم می دیدم متوجه نشوند.

«برچسب» یکی از خطرات برای نوجوانان است       

یکی از خطراتی که در اکباتان برای بچه ها وجود دارد این است که نوجوانان و جوانان به شدت در محیط «برچسب» می خورند و سالها این برچسب را با خود حمل می کند. بچه اوایل فکر می کند که اتفاق خوبی است که مثلا به وی بگویند «شاخ اکباتان» به خصوص که اگر این بچه مشکلات شخصیتی و عقده های حقارت هم داشته باشد. پس به محیط می آید که آنها را از بین ببرد و فکر می کند که از طریق دوستانش یک سلامت روحی و فکری پیدا می کند ولی به مرور زمان در یک باتلاق بدتر فرور می رود. یعنی بچه ای که یک برچسب خورده و به ویژه دختر خانمها که در این زمینه بسیار آسیب می بییند و بعد با این اسم بزرگ می شود. پس از آن خیلی از مشکلات با توجه به همان اسمی که بر روی بچه قرار گرفته و البته به صورت تهدید آمیز خودشان را نمایان می کنند.

در حال حاضر دانش آموزی را در اکباتان داریم که واقعا نمی خواسته وارد یک بازی بشود اما از آنجاییکه در این محیط تقریبا بسیاری از افراد همدیگر رو می شناسند با تهدید به اینکه اگر همکاری نکنی من اطلاعات مربوط به تو را به یک سری از آدمها می دهم و در نهایت هم به گوش خانواده خواهد رسید، نوجوان را در یک منجلابی انداخته اند که همچنان هم در حال ادامه این مسیر خطرناک است. نکته مهم هم اینکه بعد از یک بازه زمانی که من همین بچه را دیدم برای خودش هم عادی شده بود و فکر می کرد باید اینجوری زندگی کند و اگر خلاف آن رفتار کند عجیب است.  

منتشر شده در شنبه 17 شهريور 1397       کد خبر : 8262
آخرین اخبار
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب‌سایت محفوظ می‌باشد.
طراحی وب سایت : ایران طراح