بررسی وضعیت «پسا دارالقرآن» در اکباتان

بررسی وضعیت «پسا دارالقرآن» در اکباتان

در روزهای پایانی هفته گذشته حکم قطعی شعبه تجدید نظر دیوان عدالت اداری در خصوص پرونده سازه دارالقرآن صادر شد تا پایانی بر 3 سال هیاهو، تجمع، امضاء طومار و حاشیه های ریز و درشت برای اکباتان باشد.

به گزارش سایت خبری اکباتان، در شرایط فعلی هر چند تا حدود زیادی تکلیف خیلی از مسائل روشن شده است و دیگر نیازی به واکاوی و جستجو وجود ندارد اما مواردی که دارای اهمیت می باشند باید مورد توجه واقع شوند تا در آینده شاهد بروز مجدد چالشهای اینچنینی نباشیم چون قطعا پیشگیری بهتر از درمان است.  

عشاق المهدی (عج)، فصل جدید فعالیت ها

اعضای این هیئت 3 سال سخت و پر استرس را سپری کردند. از سقوط یک کارگر درون چاه که شایعه مرگ این کارگر را چند ساعت سر زبانها انداخت و در نهایت فیلم زنده ماندن وی منشتر شد تا نامه نگاری ها، تجمات و البته پیگیری های امور اداری و قضایی، همه و همه سختی های بود که توسط این افراد تحمل شد. نکته مهم در خصوص هیئت عشاق المهدی (عج) این است که اعضای اصلی آن در ابتدای کار زیاد اعتقادی به کار رسانه ای نداشتند و فکر می کردند که باید کار را با چراغ خاموش پیش ببرند اما از یک جایی به بعد توجه آنها به این نکته جلب شد که مدیریت افکار عمومی بخش عمده ای از کار را تشکیل می دهد. نامه ای که در اواسط اسفند سال گذشته و در واکنش به نامه برخی از اهالی اکباتان به شهردار تهران نگاشته شد، گویای همین مسئله بود. نامه ای که در آن دارالقرآنی ها موضع دفاعی را کنار گذشتند و به صراحت طرف مقابل را اینگونه خطاب کردند: «چند پیرمرد و پیرزن بازنشسته که از قضا وقتی وسیع دارند و ظاهراً هویتشان در گرو مبارزه با حریفیست که برای خود تراشیده اند». (اینجا را بخوانید)   

به هر روی پس از حکم تجدید نظر دیوان عدالت اداری عشاق المهدی ها (عج) با وضعیت به مراتب با ثبات تری فعالیت خواهند کرد. این را به خوبی می شود از متنی که بلافاصله 24 ساعت پس از اعلام علنی حکم دادگاه تجدید نظر منتشر کردند فهمید. نوشته ای که تقریبا حالت بیانیه داشت اما در کمال تعجب در فضای تلگرام منتشر شد و در آن با پشتیبانی حکم 13 صفحه ای دیوان عدالت اداری نه تنها اتهاماتی همچون عدم رعایت مشاعات، تخریب فضای سبز، عدم رعایت حریم تأسیسات و ... هیچ انگاشته شد بلکه نوید «فصل جدید فعالیت های درالقرآن» نیز داده شد تا مشخص شود کارها با برنامه پیش خواهد رفت.  

بازنده بزرگ، حامیان محیط زیست اکباتان

بدون بزرگنمایی، بدون سیاه نمایی و بدون هر اتهام دیگری که گاه و بیگاه از طرف اعضای اصلی این گروه به 4 اکباتان نسبت داده می شود، حامیان محیط زیست اکباتان را باید «بازنده بزرگ» این رویارویی 3 ساله قملداد کرد.

گروه حامیان در سال 93 تا حدودی توانستند مردم را با خود همراه کنند و حتی در انتخابات شورایاری همان سال 6 نفر از 7 منتخب محلی را از ائتلاف خود معرفی کنند. از پایین آمدن قیمت آپارتمان های مجاور سازه دارالقرآن تا غصبی بودن مکان و البته ادعای ساخت و ساز تجاری همه و همه ابزارهایی بودند که اعضای اصلی حامیان به کار گرفتند و البته در مقطعی نیز موفق به جلب همراهی برخی همسایگان شدند اما مشکل از جایی آغاز شد که کارها همچنان بر پایه احساسات پیش رفت و استدلال و مذاکره جای خود را به فعالیت های بدون پشتوانه منطق داد. به عبارت دقیق تر گروه حامیان در هیچ مقطعی یک برنامه جامع برای حل مشکلات موجود ارائه نکردند و دائما بر روی کلید واژه هایی تأکید کردند که از روز نخست نیز آنها را بکار می گرفتند. به نظر می رسد اگر در برهه هایی خاص تصمیم گیری های منطقی و به دور از هیاهو در دستور کار قرار می گرفت امروز هر دو طرف ماجرا راضی به نظر می رسیدند.    

البته واقعا هنوز مشخص نیست که چرا از روز نخست تمام تخم مرغ ها بصورتی ناشیانه در سبد دارالقرآن قرار گرفت و عملا فعالیت خاصی در رابطه با سایر جنبه های حمایت از محیط زیست صورت نگرفت تا این سوال مهم ایجاد شود که تنها مشکل محیط زیست اکباتان سازه دارالقرآن است؟

گفتنی است فعالین این گروه تلاش بسیاری به انجام رساندند تا پای موضوع دارالقرآن اکباتان را به مجامع دانشگاهی و نشست های اجتماعی خارج از شهرک اکباتان نیز باز کنند و از این حیث توجه بیشتری جلب نمایند اما عملا در اجرای این برنامه به غیر از موارد محدود موفقیتی بدست نیاورند.  

هیئت مدیره مرکزی و دست هایی که شاید بسته شوند

«گفت و مذاکره» را می توان خط مشی اصلی اعضای سابق هیئت مدیره مرکزی اکباتان در رابطه با موضوع درالقرآن قملداد کرد. اما به دفعات اتهاماتی همچون «انفعال» و «کوتاهی» نصیب آنها شد تا از یک جایی به بعد قدیمی ترین تشکل مدیریت مردمی در شهرک اکباتان خود را از جریان کش و قوس داستان خارج کند و اعضای جدید این مجموعه هم پس از انتخاب روندی متفاوت در پیش بگیرند.

به طور کلی اگر قرار باشد تأثیر حکم صادره بر وضعیت آینده کاری هیئت مدیره مرکزی مورد ارزیابی قرار گیرد باید اذعان کرد که احتمالا قدرت چانه زنی این مجموعه در مواجهه با نهادهایی همچون شهرداری تاحدودی کاهش پیدا خواهد کرد. بی تردید حکم پرونده دارالقرآن متر و معیاری است برای سایر موضوعات مشابه که احتمالا به قوع خواهند پیوست و از این جهت دست هیئت مدیره مرکزی تا اندازه ای بسته خواهد شد.  

یادآوری این نکته نیز مهم است که برخی از اعضای سابق هیئت مدیره مرکزی با آغاز روند پیگیری قضایی به دفعات اعلام کردند که باید با سیاست «چانه زنی» در زمینه بحث دارالقرآن عمل کرد اما عده ای تقابل را انتخاب کردند.  

مشاعات اکباتان باید «باز تعریف» شوند           

«مشاعات شهرک اکباتان حکم حیاط حلوت را برای ساکنین دارد. تصور کنید شما در منزل خود نشسته اید و ناگهان یک نفر از روی دیوار خانه شما به داخل بپرد و حیاط خانه شما را تصرف کند، چه احساسی به شما دست می دهد؟ همین احساس برای مردم اکباتان بوجود آمده است!!». اینها جملاتی است که در یکی از جلسات برگزار شده با حضور فعالین گروه حامیان محیط زیست ایراد شده و نشان می دهد که بحث «مشاعات» چگونه برای مردم اکباتان مفهوم سازی شده است.

در این زمینه اگر به تاریخچه شهرک اکباتان مراجعه شود مشخص خواهد شد که این برای دوم است که دادگاه در زمینه بحث مشاعات ادعای تعدادی از ساکنین را رد می کند. در بار اول طی سالهای پیشین چنین موضوعی در مورد زمینهای که امروز مگامال در آن ساخته شده است پیگیری قضایی صورت گرفت که در آن ایام نیز همین نتیجه امروز دادگاه اعلام شد.     

به نظر می رسد وقت آن رسیده است که یک تعریف درست، علمی و منطقی از مشاعات اکباتان برای ساکنین انجام شود تا چند سال دیگر دوباره همین موضوع به یک شکل دیگر مطرح نشود.

در بحث مشاعات اکباتان هر از چند گاهی سوژه های عجیب و غریبی مشاهده می شود که همگی آنها از همان «مفهوم سازی» ایجاد شده نشأت گرفته است. یکی از اعضای هیئت مدیره مرکزی اکباتان در این رابطه روایت می کرد که یک روز خانمی با سند منزلش به دفتر این مجموعه مراجعه کرد و با نشان دادن سندش گفت: طبق این سند زمینهای محله ... جزو مشاعات آپارتمانهای ما به حساب می آید و خواهش می کنیم که هیئت مدیره مرکزی جلوی ساخت و ساز در این زمینها را بگیرد! 

شورایاران اکباتان به ایستگاه آخر رسیده اند

نهاد شورایاری به نوعی یک رابط محلی بین خواسته های مردم و نهادهای اجتماعی و فرهنگی محسوب می شود که پیگیری رفع مشکلات و معضلات محل زندگی خود را بر عهده دارد. اما در شهرک اکباتان این کارکرد تا حدودی برعکس است و حکایت همان داستان «قیف سر و ته» است چون اکثریت شورایاران اکباتانی خود مطالباتی دارند و در این راه گروهی را نیز با خود همراه می کنند. 

روند فعالیت 3 ساله شورایاران اکباتانی نشان می دهد که آنها طی یک سال آینده هم که از عمر فعالیتشان باقی مانده است عملا کار خاصی نخواهند کرد و البته نباید وعده های این گروه را در هنگام انتخابات سال 93 نیز فراموش کرد که «جلوگیری از ساخت و ساز مشاعات» شاه بیت همه آنها محسوب می شد. امروز مردم حق خواهند داشت که از منتخبین محلی خود بپرسند کدام مشاعات؟ مشاعاتی که شما آن را تعریف می کنید یا مشاعاتی که قانون آن را به رسمیت می شناسد؟  

به هر ترتیب به نظر نمی رسد که شورایاران اکباتان وظائف نمایندگی خود را به خوبی به سر منزل مقصود رسانده باشند. از گوشه و کنار خبرهایی از طرح «عبور از شورایاران فعلی» در انتخابات سال آینده شورایاری به گوش می رسد.     

منتشر شده در دوشنبه 29 خرداد 1396       کد خبر : 6670
آخرین اخبار
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب‌سایت محفوظ می‌باشد.
طراحی وب سایت : ایران طراح