امیدواریم به روزهایی که می‌آید
دو سال از روزهای تلخ کرونایی و بی‌قراری‌های روحی می‌گذرد و نتایج بسیاری از پژوهش‌های روانشناسی نشان داده است که ابتلا به ویروس و دوران قرنطینه ناشی از کوید ۱۹، سبب شده تا ظرفیت تحمل پایین آمده و به دنبال آن آسیب‌های روحی جدی به افراد وارد شود.
گفتنی است اضطراب و ترس ابتلا به این بیماری در بین مردم افزایش یافته است و شرایط سخت در زندگی انسان اختلال ایجاد کرده که همین اختلالات سبب تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شود.
اما در این شرایط چه باید کرد؟ چگونه باید این بیماری منحوس را نابود کرده و به زندگی عاری از نگرانی بازگشت؟
امید؛ یکی از قدرت‌هایی است باعث می‌شود روح به پرواز درآمده و هرآنچه در حیات انسان رخ می‌دهد را زیباتر ببینید، بشنود و متوقف نشود.
هستند مادرهایی که به خاطر فرزندان و عشق خویش، در مبارزه با کرونا نابود نشده‌اند، بلکه برعکس؛ قهرمان نبرد شده‌اند.
اگر قدرت را جدی گرفته و با اراده شکست ناپذیر خود به جنگ با این بیماری برویم، یقینا در چندماه آینده می‌توانیم شاهد برگشت زندگی عادی مردم شویم.
اگر مردم کمی امید و روح قدرتمند خویش را جدی بگیرند، دور نیست روزی که امیکرون و کرونا حتی به صورت سرماخوردگی هم از بین رفته باشد و دوباره کودکانمان را در حال بازی و به دور از ترس و نگرانی در کوچه و خیابان‌های شهر ببینیم.
نباید دیدن سینماهای پر از آدم، شهربازی‌های پر از خنده و کافه‌های پر از صدای صحبت، آنقدر برایمان حسرت شود که اکنون نا امیدانه به آینده خویش نگاه کنیم.
اکنون راه خود را گم کرده‌ایم و امید مانند یک فانوس دریایی، می‌تواند راه را برایمان روشن سازد؛ در ادامه باید بگویم که دانش گسترده‌ای که ما برای مقابله با بیماری‌ها داریم حیرت‌انگیز است.
در پایان باید بگویم که اگر نیازمند قرنطینه می‌باشید این جمله یادتان نرود که شما یک تنبل نیستید بلکه یک جنگجو هستید لذا اکنون برای از بین بردن بیماری درحال تلاش هستید.
بعضی روزها بهتر است و بعضی روزها بدتر، به جای لعنت به دنبال نعمت و راه چاره باشید.
انتهای پیام/
نویسنده: فرخنده امیری
منتشر شده در دوشنبه 2 اسفند 1400
کد خبر : 10389
آخرین اخبار
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب‌سایت محفوظ می‌باشد.
طراحی وب سایت : ایران طراح
طراحی وب سایت : ایران طراح