بیماری قلب خالی، نوعی خاص از افسردگی و احساس پوچی است که بعد از رسیدن به پاداش و نتیجهی تلاش بیش از حد در جوانان دیده میشود.
این بیماری پدیدهای نسبتا جدید است که در نوجوانان راه یافته به دانشگاه و عمدتا در جوامع آسیایی به خصوص در چین دیده میشود. احساس پوچی که میتواند به دنبال سالها تلاش، مبارزه و فداکاری ایجاد شود و فرد از خودش بپرسد آیا ارزشش را داشت؟
احساس افسردگی یا حتی افکار خودکشی میتواند با بیماری قلب خالی همراه شود.
به گفتهی دکتر دیوید شارف، متخصص روانشناسی، «در چین امروز، با انتظارات اجتماعی که به سرعت در حال تغییر هستند میتوان شاهد بود که افراد حتی وقتی از پلههای موفقیت بالا میروند، احساس طرد شدن و عقب ماندن دارند. این احساس ناخوشایند جوانان چینی تفاوتی با سرنوشت بسیاری از جوانان آمریکایی که در تلاش برای پوشاندن احساس درونی و بیمعنای ترس از آینده، خودشان را غرق مشروب و پارتی میکنند، ندارد.
با این که نمیتوان گفت احساس پوچی، یکی از معضلات جامعهی مدرن است ولی فکر کردن به انواع مختلف آن در جوامع شرقی و غربی به ما کمک میکند تا نسخههای مدرن بیهودگی درونی را درک کنیم و بتوانیم به بیماران برای یافتن معنای زندگی کمک کنیم.»
بیماری قلب خالی چیست؟
پروفسور ژی کایون، معاون مرکز مشاوره و آموزش بهداشت روان در دانشگاه عالی پکن برای اولین بار بیماری قلب خالی را در یک کنفرانس آموزشی در سال ۲۰۱۶ توصیف کرد.
وی این بیماری را در دانشجویانی که موفق به اخذ پذیرش از دانشگاههای درجه اول چین شدهاند، پیدا کرد. این دانشجویان با قلب خالی به این دانشگاهها وارد میشوند، دانشجویانی که بعد از رسیدن به پاداش تلاشهای شبانهروزیشان احساس پوچی میکنند و دیگر هیچ هدفی در زندگیشان ندارند.
بسیاری از دانشآموزان چینی برای ورود به دانشگاه از خودگذشتگی و فداکاری بیش از حدی به کار میبرند، علایق، فعالیتهای اوقات فراغت و حتی روابط دوستانه را محدود میکنند یا به طور کل نادیده میگیرند.
آنها با تلاش زیاد به اوج موفقیتی میرسند که والدینشان از آنها توقع دارند.
ولی اکنون با این سوال روبرو هستند که نمیتواند پاسخش را در هیچ امتحانی پیدا کرد: چه اهمیتی دارد؟
چند درصد دانشجویان چینی درگیر بیماری قلب خالی میشوند؟
بر اساس تخمینهای انجام شده، رسیدن به این موفقیت در ۴۰درصد دانشآموزان چینی، فقط یک پیروزی خالی است. آنها بعد از رسیدن به موفقیت موردنظر، احساس بیهودگی درونی میکنند و در مورد زندگی و دستاوردهایشان به احساس پوچی میرسند.
تصور کنید، شما در اوج جوانی، سختکوشی و تک فرزندی تا این حد احساس شکستخوردگی کنید.
بسیاری از این دانشآموزان بیش از یک بار به پایان دادن به زندگیشان فکر کردهاند.
به گفتهی یکی از دانشجویانی که در جلسات روان درمانی شرکت میکند، «مشکل فقط قلب خالی نیست بلکه، وجود خالی است.» این جوانان اساسا نمیدانند چه کسی هستند و این احساس به سرعت در حال افزایش است.
بحران نوجوانی در تمامی جوامع دیده میشود و اغلب نوجوانانی که به تازگی پا به جوانی گذاشتهاند به دنبال معنای زندگی و یافتن خود واقعیشان هستند ولی بیماری قلب خالی چیزی فراتر از بحران نوجوانی است و شامل زنجیرهای از اضطراب مزمن میشود که اغلب ناتوانکننده است و منجر به افسردگی و افکار خودکشی میشود.
بیماری قلب خالی و سیاست تک فرزندی
احتمال میرود، بیماری قلب خالی با سیاست تک فرزندی در چین مرتبط باشد. اغلب جوانان و نوجوانان چینی تک فرزند هستند و بنابراین سنگینی امیدها، آرزوها و میراث والدینشان را بر روی دوشهای خود احساس میکنند.
از آنجا که فرهنگ چینی اصرار دارد فرزندان، خودشان را کاملا وقف آیندهی خانواده کنند و جوانان در سطح اجتماعی به طور گسترده درگیر جاهطلبی و مسئولیت بیش از حد برای آیندهی خانواده میشوند، احتمال بروز این بیماری افزایش پیدا میکند.
منتشر شده در سه شنبه 18 مرداد 1401
کد خبر : 10612